آموزش تعمیرات تلویزیون بعنوان یکی از مشاغل فنی نسبت به سایر رشته‌های فنی و حرفه‌ای همواره با چالش‌های بیشتری همراه بوده است.
برای انجام تعمیرات تلویزیون و یا سایر دستگاههای صوتی و تصویری علم الکترونیک بعنوان یک پیش نیاز محسوب می‌شود و فرد باید با قطعات الکترونیک و مدار‌بندی آنها آشنایی کامل داشته باشد. اولین مشکل همین جا ظاهر می‌شود چرا که علم الکترونیک بسیار گسترده است و هر روز هم پیشرفت های جدیدی در آن ایجاد می شود. پیشرفت علم الکترونکی از ابتدای پیدایش آن تا به امروز با هیچ یک از علوم دیگر قابل مقایسه نیست و در واقع اگر نگاهی دقیق‌تر به الکترونیک داشته باشیم می بینیم که اکثر پیشرفت‌های که در علوم دیگر حاصل می شود حاصل ارتباط و یا تاثیر علم الکترونیک در آنهاست. بعنوان نمونه پیشرفت‌های جدی و موثری که در علم مکانیک و ساخت ماشین‌های مختلف ایجاد می شود حاصل استفاده از الکترونیک در آنهاست.
به اصل موضوع یعنی آموزش تعمیرات تلویزیون برگردیم : چالش مهم دیگری که با آن مواجه هستیم اینست که آموزش علم الکترونیک باید از پایه شروع شود و نمی‌توان آن را از قطعات جدید آغاز کرد. پیشرفت الکترونیک به این صورت بوده است که با مقاومت و خازن و لامپ ها شروع می شود و با دیود و ترانزیستور ادامه پیدا می کند تا به امروز که به IGBT ها ، چیپ های پیشرفته و مدارات SMD چند لایه رسیده است. اما برای یادگیری لازم است که دانشجو از ابتدا شروع کند و در واقع لازم است که ابتدا با مقاومت الکترونیکی آشنا شود و سپس ترانزیستورها را بشناسد تا وقتی گفته می شود آی سی ها در واقع همان مدارات مجتمع هستند موضوع را کاملا درک کند.
به طور کلی آموزش تعمیرات تلویزیون و یا سایر دستگاههای صوتی و تصویری مانند تعمیر سینمای خانگی و یا تعمیر دی وی دی با دو رویکرد کلی قابل انجام است : یکی از پایه و با آموزش اصول الکترونیک و سپس آشنایی با اصول رادیو ، تلویزیون سیاه و سفید ، تلویزیون رنگی و سپس آشنایی با مدارات تلویزیون های پروجکشن ، ال سی دی پروجکشن و در آخر اصول کار تلویزیون های ال سی دی و ال ای دی. تقریبا همه تعمیرکاران ماهر و کاربلد امروز این دوره‌ها را گذرانده‌اند، با دستگاههای مختلف کار کرده و تجربه‌های عملی زیادی را جمع کرده‌اند. این تعمیرکاران وقتی با یک دستگاه معیوب مواجه می‌شوند از ابتدا و با رعایت اصول به عیب یابی مدارات مختلف پرداخته و با شناسایی قطعه یا قطعات معیوب اقدام به تعویض آنها می کنند. رعیت نکات فنی مانند علت ایجاد ایراد و رفع آن که گاهی از برطرف کردن ایراد اصلی مهمتر است و همچنین انجام بررسی سایر قطعات دستگاه از نظر سلامت و همچنین انجام تنظیمات دقیق دستگاه از جمله ویژگیهای کار آنهاست.
روش دیگری که امروز در بسیاری از مراکز آموزش تعمیرات تلویزیون و آموزشگاهها شاهد آن هستیم آشنایی دانشجو با ایرادهای روتین و اپیدمی در دستگاههای مختلف و آموزش سطحی روش برطرف کردن آنهاست. در این روش لازم نیست که دانشجو با قطعات آشنایی داشته باشد و یا حتی بداند که دستگاهی که در حال تعمیر آن است چگونه کار می کند. تنها لازم است که قطعه معیوب را با قطعه سالم تعویض کند.
تشخیص خرابی قطعه هم با توجه به شکل ظاهری ایراد و آمار قبلی و خرابی های مشابه و کمی حدس و گمان انجام می‌شود. معمولا در این گونه تعمیرات به محض رسیدن به نتیجه کار به اتمام رسیده است و تعمیرکاری که به این صورت آموزش دیده به هیچ وجه لازم نمی‌بیند که سایر مدارات دستگاه را بررسی کند تا اگر نیاز به سرویس و به‌روزرسانی بود انجام شود. در اکثر دستگاههای که به این ترتیب تعمیر می‌شود ایرادهایی باق می‌ماند و دستگاه با کیفیت اصلی خود کار نمی کند. البته مصرف کننده در اغلب موارد متوجه این ایرادها و یا تنظیم نبودن دستگاه نمی شود و به طور معمول به استفاده از دستگاه ادامه می‌دهد و کیفیت پایین عملکرد دستگاه را به پای کیفیت ساختاری دستگاه می گذارد.
مثال به یادماندنی در این بخش تعمیرات تلویزیون های پروجکشن است. اصولا تعمیرات تلویزیون های پروجکشن به دلیل ساختار آنها که از سه تلویزیون مستقل و ترکیب عملکرد آنها با هم تشکیل شده است سخت‌تر از تلویزیون های دیگر است. در عین حال انجام تنظیمات گسترده آنها که با کد و دستورات الکترونیکی انجام می‌شود در کیفیت تصویر خروجی آنها تاثیر زیادی دارد. تعمیرکار تلویزیون پروجکشن ابتدا با رفع ایراد اصلی ایجاد شده دستگاه را روشن کرده و تصویر را بررسی می کند و سپس با انجام تنظیمات مختلف و سرویس دستگاه بهترین کیفیت تصویر خروجی را برای مصرف کننده فراهم می‌کند. انجام دقیق تنظیمات و سرویس دستگاه در این تلویزیون ها باعث می شود که کیفیت تصویر بین 30 تا 50 درصد افزایش پیدا کند.
